Kultura Dostępna / Różnorodna Warszawa

Warsztaty z muzycznym „naj”

Pytania w stylu: „Którego kompozytora lubisz najbardziej?” albo „Która piosenka Billie Eilish jest najlepsza?” są trochę jak to słynne: „Kogo kochasz bardziej – mamę czy tatę?” Nie przepadamy za takimi dylematami (choć mamy i tatów serdecznie pozdrawiamy), bo przecież w muzyce nie chodzi o wybieranie jednej słusznej odpowiedzi. Wokół nas tyle pięknych dźwięków, że warto słuchać ich jak najwięcej i bez porównywania.

Za to bardzo lubimy eksperymentować.

Na ostatnich przedwakacyjnych warsztatach szukaliśmy muzycznych rekordów – najwolniejszego utworu, najdłuższej kompozycji, najsmutniejszej melodii, najszybszego tempa, najgłośniejszego brzmienia. A to dopiero początek, bo „naj” można mnożyć bez końca.

Przyznajemy – odsłuchanie najdłuższego utworu świata wymagało nieco cierpliwości. Ale właśnie takie wyzwania lubimy najbardziej.

Ponieważ przed nami jeszcze zajęcia z dwiema grupami warsztatowiczów, nie zdradzimy więcej szczegółów. Trzeba to przeżyć samemu.

Zajęcia zostały sfinansowane ze środków Miasta Stołecznego Warszawy oraz programu Kultura Dostępna.

Sting czy Kathleen Battle? Orkiestra czy fortepian? Fuga Bacha w wersji organowej czy w swingującym, wokalnym wydaniu?

Podczas kolejnych warsztatów prowadzonych przez Emilię Karolinę Sitarz, zrealizowanych przy wsparciu Fundacji Akacja, uczestnicy mieli okazję zgłębić tajniki muzycznych pojęć i zjawisk, które dotąd pozostawały dla nich nieznane.

To była prawdziwa uczta dla ucha i umysłu. Uczestnicy stanęli przed nie lada wyzwaniem – musieli dokonywać licznych wyborów estetycznych, analizować i porównywać różne interpretacje tych samych utworów. Wszystko to za sprawą fascynującego świata transkrypcji, aranżacji, coverów i parafraz, który na czas warsztatów całkowicie ich pochłonął.

W wyniku muzycznych eksploracji nasze nanokatalogi wzbogaciły się o kilkanaście nowych kompozycji, a kreatywność i otwartość uczestników po raz kolejny przeszły najśmielsze oczekiwania. Jak zwykle punktacja i decyzje jury były pełne niespodzianek, prowokując żywe dyskusje i entuzjastyczne reakcje.

Warsztaty odbyły się dzięki wsparciu programu Kultura Dostępna oraz środków finansowych Miasta Stołecznego Warszawy. Spotkanie nie tylko poszerzyło wiedzę uczestników, ale również zainspirowało do dalszych muzycznych poszukiwań i twórczych eksperymentów.

Podczas wspólnych warsztatów zorganizowanych przez Fundację Akacja, uczestnicy rozmawiali o muzyce – zarówno tej sprzed wieków, jak i współczesnej. Zastanawiali się, czym była dla ludzi w różnych epokach, do czego służyła i jaką rolę pełni dziś w codziennym życiu.

W trakcie spotkania przywołano liczne przykłady, które pokazały, że muzyka od zawsze towarzyszyła człowiekowi – w radości i smutku, podczas świętowania, modlitwy, tańców czy refleksji. Uczestnicy poznali różne formy muzyczne, takie jak kołysanki, marsze, modlitwy czy opery, odkrywając ich historyczne i społeczne znaczenie.

Dowiedzieli się między innymi, że znany dziś Marsz Weselny Mendelssohna, często wykorzystywany w ceremoniach ślubnych, pierwotnie nie miał charakteru liturgicznego. Zaskoczeniem dla wielu było też to, że opera w dawnych czasach pełniła funkcję zbliżoną do dzisiejszego kina czy klubu muzycznego – była formą dostępnej i popularnej rozrywki.

Podczas zajęć poruszono również temat dostępności muzyki na przestrzeni wieków – od czasów, gdy muzykę można było usłyszeć jedynie na żywo i należało ją samodzielnie wykonać, aż po czasy radia, nośników analogowych, cyfrowych i współczesnego streamingu.

Spotkanie okazało się fascynującą podróżą przez historię dźwięków, ich znaczenie i wpływ na codzienność człowieka – od przeszłości po teraźniejszość.

Warsztaty zostały zrealizowane dzięki wsparciu Miasta Stołecznego Warszawy oraz programu Kultura Dostępna.